من عشق ام و آگاهی ام و پرده و راز ام 313-03

من عشق ام و آگاهی ام و

  پرده و راز ام

***

من ذره ای ،

 از عالم مست ام

به  نماز   ام

آگه ز خود ام،

واژه ام و

راز و نیاز  ام

آب ام

به دل خاک

چه ام،

 گلشن راز ام

خاک ام ،

به دل آب

ره ام

بادیه ساز ام

من ذره با بال و پر ام ،

مست فراز ام

آن قطره سیمین نظر ام ،

آینه ساز ام

باد ام که

 دل خاک زنم

 سلسله باز ام

آب ام که ،

 دل باد پرم

شعبده باز ام

من نفخه

به هر آتش ام و

شعله نواز ام

من شعله به هر،

خامش ام

سوز و گداز ام

خاموش نمانید که

من نفخه و آتش

سودا گر هر اشک و

سویدای نیاز ام

گل هستم و،

 در باغ برویم

به نماز ام

عطر  گل ام و،

  قاصدک

شور و  نیاز  ام

من عشق  ام و

و آگاهی ام و

پرده و راز ام

معشوق ام و،

عاشق وش ام

مهر نواز ام

از پرده چه دانید

که در بارگه عشق

آن پرده حضور است و

من آن پرده نواز ام

بس مهره بچیدند

به محراب حقیقت

جز عشق نپویید

که خود مهر و نماز ام

هان : عشق شمایید

ز خود آینه گیرید

جز عشق کسی نیست

به حق مخزن راز ام

خورشید  ام و،

من  مهردل و

ماه نواز ام

آن حضرت عشق ام

که اصیل ام، که مجاز  ام

***

ناصر طاهری بشرویه....روشنا

پیامبر عشق و آگاهی

SEARCH RROSHANAA ON GOOGLE.COM

http://s1.picofile.com/file/7907390963/313_3.jpg

http://s5.picofile.com/file/8120896392/313_03.jpg

یارب امشب, باده از آن مه رخ جانانه خواهم 313-035

یارب امشب,

باده از آن مه رخ جانانه خواهم

***

دوست دارم،

بار دیگر

همدم پیمانه باشم

جام می، از یار گیرم

امشبی،

مستانه باشم

یا رب، امشب

 باده  از آن  مه رخ جانانه خواهم

تا که

از گرمای مهرت

با خودم ،

بیگانه باشم

آب در سودای آتش

بال زد، برآسمان شد

بال خواهم زد،

ز عشقت

همره، پروانه باشم

غنچه گل را ندیدی ؟

جامه، از "مهر"ا ش

رها کرد

لیلی مستانه ام ، کو

در پی اش ،

آلاله باشم

دوش ،

 رفتی  از بر من

شبنم اشکم،

رها شد

خواهم ،

 اندر باد وباران

در پی ات،

 آواره باشم

چون،

سفر کردی ز پیشم

ابر غم ،

در دل گذر کرد

خواهم،

از باران این غم

بی سر و

سامانه باشم

بلبل،

ا ز شوق گل امشب

مطرب و

آوازه خوان شد

خواهم اندر آسمان ها

روشنا،

فرزانه باشم

ناصر طاهری بشرویه.......روشنا

پیامبر عشق و آگاهی

Search rroshanaa on google.com

http://s2.picofile.com/file/7948464622/313_35.jpg

http://s5.picofile.com/file/8120756100/313_035.jpg

قلب او ، مشروح گردد* عشق را بیند خداست 313-013

قلب او ،

 مشروح گردد*

عشق  را بیند خداست*

 

***

آدمی عشق است*

خدای عشق،

در نای اش رهاست*

قلب او ،

 مشروح گردد*

عشق  را بیند خداست*

نور عشق،

آرام جان و*

وصف و حال او،

صفاست*

عقل را از غم رهاند،

روح قدسی دلربا ست*

دلبرم، دل را

عصا شد

موسیم ،

از انبیا شد*

روشنا ,

 دل طور سینا،

کلمه شد،

لوح خدا شد*

آن دمم داوود*

با کوه و پرنده ،

هم صدا شد*

آن عصا یم ،

نزد موسا*

بر زمین ،

چون اژدها شد*

باد ها،

بال سلیمان*

بحر ،

موسا را ، هوا شد*

حی  شدم ، یحیا شدم من *

وحی  ،

سر این بقا شد*

حال من ،

شد احسن الحال*

نفس من ،

شد روح نقال*

حال من،

قرآن و دین شد*

عقل من ،

روح الامین شد*

قلب من ،

شد مریم عشق*

حامل عیسای دین  شد*

حب ،

چو بر دل منزلی شد*

مردحق گو،

منجلی شد*

"حب" چو" حا" ،

"مرئی" چو "میم"  شد ،

عشق،

رمز "حا و میم "شد*

عشق گشتم ،

دل جنین شد*

عقل ، قدوس و

امین شد*

عین و سین و قاف،

زین شد*

روشنا،

حق الیقین شد*

****

ناصر طاهری بشرویه...روشنا*

پیامبر عشق و آگاهی*

[e-mail]*

search  rroshanaa on google*

http://s3.picofile.com/file/7411819137/41222.jpg

http://s3.picofile.com/file/7924074408/rroshanaa313_13.mp4.html

http://s4.picofile.com/file/7928264729/313_13.jpg

http://s5.picofile.com/file/8120567392/313_013.jpg

شمس و مولا و فقیه و فلسفی* واگذارید, روشنا گوید خفی* 0000-0002

شمس و مولا و فقیه و فلسفی*

واگذارید, روشنا گوید خفی*

***

روشنا را بشنوید,

 حرف رَوی*

حق دنان گشته به دنیا ,

 اخروی*

هر که در دنیا,

 نه حق را دیده است*

آخر دنیا حقیر است,

 معنوی*

آخر دنیا,

 چه دانی چون شوی*

گویم ات بی شک,

 که نان و خون شوی*

نان ات اندر جسم و تن,

 هامون شوی*

خون ات اندر روح و جان,

 هارون شوی*

در حریم عشق,

 چون جن و پری*

مونس دم ,

لیلی و مجنون شوی*

جان جانان است جان ات,

 نا زنین*

چون به جانان در رسی,

 مأمون شوی*

سالها ها را بوده ای,

 در نان و خون*

عاقبت در لامکان,

 مأذون شوی*

حق تجلی کرده است ,

در نان و خون*

نان و خون , شد اکمل و ‘

آدم کنون*

این تکامل بُد

ز "قرآن کریم"*

خوانده می گردد

ز بالا , مستقیم*

آسمان پر ستاره ,

بشنوی*

شرح عشق است و

کتابی معنوی*

تا کرامت زین معانی

نشنوی*

خود چه سود,

 گر  بشنوی حرف روی*

آری "قرآن کریم" ات

دنیوی*

انجمی دارد,

به نوری ره روی*

شمس و مولا و

فقیه و فلسفی*

واگذارید, روشنا

گوید خفی*

دین و دنیا هر دو

باشد زندگی*

آب دنیا, خود,

هوای اخروی*

جان من, این نان و

 خون اشرفی*

دم به دم آرد,

قوای معنوی*

هان, محیط بر

"کذب و کفر" ات بشنوی*

قلب قدیس و سلیم است,

مثنوی*

"قاف" و "قرآن مجید"  ام

در ثنا*

"نون" , قلم, مایسطرون

گوید لنا*

آری این قدیس پر نور و

صفا*

نعمتی مجد است و

"نون"ی مصطفا*

معنی این "نون",

قلم را شد رسا*

در دلم بینم,

نگویم از هوا*

هان به احوال مجید ام,

کن ثنا*

شد مثانی بر حکیم ام,

روشنا*

ای پسر لب بند و

لام در کام گیر*

بی صدا در آن نفس ,

آرام گیر*

می کشد دم را

 الف لام ات همی*

از نفس , هر دم*

تو گیری  مرهمی*

چون درون آید ,

تو در فکر ی مدام*

چون برون آید,

تو در ذکری دوام*

آری آن "لام و الف" ,

مرئی, چو "میم" *

شد الفلامیم (الم) و

"قرآنی عظیم" *

هان الفلام (ال)

حرف تعریفِ

من است*

قاری انفاس و

تصریف تن است*

هان که من مکتوب

حالم می شوم*

حال من می گردد و

من می روم*

این زمان,

 مکتوب احوال من است*

وین زمین ,

مصلوب اشکال تن است*

بهترین احوال من,

عشق است و بس*

عشق باشد,

لا زمان را دسترس*

عشق گردی,

 آگه از باقی شوی*

در بقای عشق,

آگاهی شوی*

گر تو آگاهی شوی,

"فرقان" شوی*

فارغ از

 انبوه جسم و جان شوی*

از زمین و آسمان,

پران شوی*

لا مکانی را

دمی سلطان شوی*

روز "فرقان",

" لا " ز" الا"  شد رجیم*

عشق و آگاهی و

 رحمان و رحیم*

گویم  اکنون با  تو

"قرآن حکیم"*

خود چه دانی,

تو "الفلام" ی و "میم"*

ای پسر,

چون عشق گردی,

 اُسٌ و قُص*

میشود عقل ات به عشق,

 روح القُدُس*

عشق "قر آنی عظیم",

 عقل ات حکیم*

عشق هر دم  بوده ,

رحمان و رحیم*

گشته روح القُدْس,

  بر عشق ات ندیم*

آیه های عشق,

 "قرآن حکیم"*

آری عشق باشد,

 علیٌ و بس عظیم*

شارح دم , چون

"الفلام است و میم"*

آیه های  عشق,

در دل ماندنی ست*

ساقی عقل است و,

حالی خواندنی ست*

گر زبان تو,

 عرب یا اعجمی ست*

عقل می خواند روان,

 عشق دیدنی ست*

آری "قر آن حکیم ",

حالیدنی ست*

با زبان, یا بی زبان,

 بشنیدنی ست*

چونکه "خون " تو ,

 به عشق گردد عجین*

نون قلم ما یسطرون

" گردی مبین "*

آری : "قرآن حکیم",

گردد مبین*

حق یقین گردد, تو گویی,

 "یا و سین"(یس)*

"یا و سین" ,  یحیا و

"قرآن ات یقین"*

اِنَکَ هستی تو خود

از مرسلین*

صیر دیگر زین مثانی,

 ذکر توست*

بی تکلم خود صبیاً,

فکر توست*

چون یقین کردی که

 عشق هستی, پسر*

کرده ای

 بر عالم غیب ات سفر*

گشته ای,

 زان صورت غایب خبر*

سینه ات مملو

 ز اعجاب بشر*

صدر تو مشروح  گردد,

 زان ثمر*

آن زبان ات,

 پشت دندان پر خبر*

"صاد" , صدر است و صبیاً

در حضر*

قلب تو, ذی ذکر,

 زبان,  بی کر و فر*

چون یقین گشتی که

 عشقی در زمین*

صاد و ذی ذکر گشته ,

قلب ات, نا زنین*

صادی و

"قرآن ذی ذکر",

در جنین*

ذاکر عشقی و

هستی لوح دین*

آری قرآن ات ,

یقینی ست,

ای پسر*

در یقین,

 ذکر ات, جنینی,

پر ثمر*

گر تو , ذکری جز یقین,

 داری شمار*

کی تو زان بینی,

جمال کردگار*

هر که جز ذکری یقین,

گردد سوار*

کرده است خود را

به باطل استوار*

غیر حق هر کس که,

گیرد مستشار*

کرده است خود را ,

اسیر , بی اختیار*

هان خدا "حق الیقین" است,

نازنین*

چون یقین گردی,

شوی حق را مبین*

جملگی در این مثانی,

 بیش و کم*

بود احوالی,

 ز عقل و قلب و دم*

حال گویم ,

یک مثانی دیدنی*

وان بود "قرآن فجر" و

 خواندنی*

چون شبستان میرود,

 صبح آید ات*

چون ضیاء آید ,

مهستان زاید ات*

آری این "قرآن فجر" است و

 شهود*

چشم بندی و

شب ات گردد نمود*

بعد از آن در بطن شب

روشن شوی*

سایه شب می رود,

گلشن شوی*

هان که هر شب ,

خواب بینی روشنی*

گوئیا والفجر آمد,

 ره زنی*

کی تو در "قرآن فجر"

خوابیده ای*

آری:  لا "نوم و سنة"

 تابیده ای*

آری:,

 این "قرآن فجر" ات,

 دیدنی ست*

رو ز تاریک است و

" بیداریدن "ی ست*

هان: تو تاریکی

 ز چشمی بسته خوان*

زان همه  قدری که دانی,

رسته دان*

گوئیا , آن قدر ها یت

شد سیاه*

بعد از آن,  بینی

شب قدر ات, گواه*

گو , هزارن سال و ماه

گردیده ای*

صد هزار آینده را

فهمیده ای*

شاهد "قرآن فجر" ات

گشته ای*

پشت چشم ات ,

هر چه خواهی , رشته ای,

این مثانی را شنیدی

 از "من" ات*

رو کنون بر خوان تو,

 از لوح" تن" ات*

هان نخور غم ,

گر  که,  زر دارد کسی*

تا تو یابی بر مثانی

دست رسی,

مال دنیا بهر عشق است و

زعیم*

احسن الحالی,تو

خود عشق ای , کلیم*

سِفر های این مثانی ,

باقی است*

 روشنا را بیش از این ها,

ساقی است*

***

سبعاً من المثانی

( قرآن کریم , مجید , حکیم , مبین , ذی ذکر , فجر,  و فرقان)

و قرآن عظیم

***

ناصر طاهری بشرویه...روشنا*

پیامبر عشق و آگاهی*

6/12/91

*Search rroshanaa on google.com

http://s1.picofile.com/file/7669856127/115.jpg

http://s1.picofile.com/file/7669856234/1152.jpg

http://s3.picofile.com/file/7669856341/1153.jpg

http://s2.picofile.com/file/7669856448/1154.jpg

http://s2.picofile.com/file/7669856555/1155.jpg

http://s1.picofile.com/file/7669856662/1156.jpg

http://s1.picofile.com/file/7669856876/1157.jpg

http://s2.picofile.com/file/7700436662/elections23.jpg

http://s5.picofile.com/file/8104273526/313_115.jpg

http://s5.picofile.com/file/8104273534/313_0115.jpg

http://s5.picofile.com/file/8104273550/313_00115.jpg

http://s5.picofile.com/file/8104273584/313_000115.jpg

http://s5.picofile.com/file/8120382818/0000_0002.jpg

عشق آرید تشنگان دین و ملک تا نمانید در سرابی بس سترگ 313-066

عشق آرید تشنگان دین و ملک

تا نمانید در سرابی بس سترگ

***

جمله هستی های ما،  "لا" می نمود

لا بلای " لا" ی ما،  " الا" نبود

"لا" زمین   و، "لا" هوا و  " لا"  سما

"لا " ز ما آسوده بود و ما ز "لا"

هان ، الفلام ، بر سر "لا" آمده

بهر پیدایی  " الا" آمده

آن الفلام ، آینه آن  " لا" شده

عاشق خود گشته ، " حا"  پیدا شده

" لا" و " حا" در ملک و جانم ، هست و نیست

صو رت بی صورت است و ، عا شقیست

" لا"ی ما رب گشت و "رب رب" ای رفیق

" حا" ی ما حب گشت و "حب حب"  ای شفیق

حب ما ، در رب ما رنگین شده

رب ما،  در حب ما ، چندین شده

" لا" هوا  شد  ،" حا" هوی ، ای  جان من

" لا" دم و ، " حا" ، آدم ، ای جانان من

عشقهای پر ز خون ، شد " حا" ی ما

های و هو و چند و چو ن، " دم "  ها ی ما

" حا" ی ما نفس است ، آ ن  " لا" یک نفس

یک نفس ،گر نفس بینی ، بر تو بس

آن الف با لام ، " آ" و لام ، کی

آن الفلام،  خود  هوا  ، فردا و دی

شور و حال هرچه رفت  و  هر چه پی

هم لب است  و  هم زبان و نای و نی

آن الف با لام ، ملای تن است

هم علیم و  هم حکیم و رحمن است

آن الف با لام ، قر آن عظیم

فیه لا ریبه  ، صراط مستقیم

آن الف با لام ، آیات حکیم

حی و قیوم است و لوحی شد  مبین

آن الف با لام ، "ادنی الارض " شد

غالب و مغلوب و "روم و فرس"  شد

آن الف با لام ، بر ما شدمبین

بر محمد ، روشنا  بر مرسلین

آن "الف" با" لام" و" میم " ، قرآن  ما

احسب الناس ، ان یقولو آمنا

نی یقول و نی فعول ، ایمان تو

عشق باید بارد،  اندر جان تو

فتنه ها خاموش کن در سینه ات

تا شود روح القدس ، آیینه ات

آن الف با لام ، آمد وحدهو

هو، یحول بین مرء و قلبهو

قلب ما "دم دم"  ، هواداری کند

گاه شادی، گاه ، غم خواری کند

گر هوا گرم است ، گرما می شویم

در هوای سرد ، سرما می تنیم

از هوای خنده ، شادی می چشیم

در هوای ناله ، آهی می کشیم

ای تو شیرین ، تلخها شیرین کنی

ای تو غمگین ، شادها غمگین کنی

خشم تو ، نار است و  شیطانت کند

عشق تو،  نور است و رحمانت  کند

عشق ، قلب و عقل ،  قدسی می کند

وحی ، عقل و قلب، عیسی می کند

عشق از" لا " ، نفخه ای در قلب شد

وحی در دل ،" رقه" ای بر عقل شد

عشق اندر قلب ، بیند عقل تو

وحی اندر عقل،  طیند قلب تو

عقل تا عاشق نشد قدسی نشد

عشق تا آگه نشد عیسی نشد

عشق با پیغمبر و دین آمده

سجده و سبحان و تسکین آمده

در  سکینه  ، سطر و سجین آمده

"سفر" های "طور سینین" آمده

هان، هوا در "طور سین"  جانانه است

هان،  صبا از بوی طین،  مستانه است

در هوا پیچیده ، شور و حال ما

نفخه هامان ، شارح احوال ما

حال  ما دیوان ما ، فرقان ما

هم حکیم و هم مبین ، قرآن ما

گر تو از احوال "من" ، آگه شوی

دست شویی از "تن" و ناگه روی

دم به دم بینی که بی تن گشته ای

"چشم و گوش" ات باز و ، لبها بسته ای

یک الف داری تو ، اندر پشت لام

لام در کامی و  ، روزت قدر شام

لیله القدر تو ، "حا""میم" ، گشته است

آیت اطوار  "طا""سین" گشته است

هان، الف بر پشت لامی ، هر نفس

بی سری ،بر پشت بامی ، بی قفس

در هوای" لا  " ، الهی  گشته ای

لم" یلد یولد" ، گواهی گشته ای

آگه از لا کفو حالی، در یقین

لا حرج در صاد و ، ذی ذکر ، شو مبین

آری آری : یخرج از ظلمت شدی

آری آری : عیسی و احمد شدی

آری آری : با الف لام آمدی

بر زمین و آسمانها ، سرمدی

آری آری : شاهد "لا"یت شدی

عشق گشتی ، وحی" یحیا"یت شدی

لام از کامت،  رها کن نازنین

میم بر لب ، انک یاسین ببین

از حکیم عشق ، یحیا را سلام

عقل قدسی گشته عیسی  را کلام

حا و میم و ، عین و سین و قاف،  بین

ذالک یوحی الیک و مرسلین

روشنا،  گویم من اسرار نبی

تا نماند ، جمله بتهای خفی

جمع گردند ، فرقه های منزوی

عشق آرند ، پیروان معنوی

عشق آرید تشنگان دین و ملک

تا نمانید در سرابی بس سترک

ناصر طاهری بشرویه...روشنا

پیامبر عشق و آگاهی

http://s1.picofile.com/file/7983780963/313_66.jpg

http://s5.picofile.com/file/8120188526/313_066.jpg