نفس من ، پروانه عشق
***
دوش
من فرزانه گشتم*
دلبری مستانه،
گشتم*
مه رخی جانانه
در دل*
ماه شب ،
در خانه گشتم*
عقل من،
دیوانه گشته*
قلب من،
دردانه گشته*
چشم چون،
ابر بهاران*
باده در،
پیمانه گشته*
آری: آن فرزانه
دیدم*
ساقی میخانه دیدم
ساغر مهرش
خریدم*
سجده را در می
کشیدم*
کعبه ام
بتخانه گشته*
مسجد ام،
میخانه گشته*
قبله ام
پیمانه و می،
مستی ام
رندانه گشته*
شرحه ای در سینه
دیدم*
اشک آگاهی
چکیدم*
می" زدم ، از غم،
رهیدم*
عشق و آگاهی
خریدم*
سینه ام،
کاشانه گشته*
دلبرم ،
حنانه گشته*
شمع و گل ،
پروانه ، بلبل
محفلی
جانانه گشته
دم شدم
در دم پریدم
پر زدم از تن
جهیدم"*
گلخن ام
گلخانه دیدم*
گلبن ام
ریحانه دیدم*
حال من
فرزانه گشته*
جان من
مستانه گشته*
نفس من
پروانه عشق*
هستی ام
افسانه گشته*
زادم و آگه پریدم
آن من بی دم
بدیدم
در عدم
بی دم چکیدم
روح قدسی را
تنیدم
عاشق و
دیوانه گشتم
دیو را
افسانه گشتم
آگه از
احوال دیوان
ایزد منانه
گشتم
من چراغ دین ام اکنون
من علاءالدین ام اکنون
نار ام و نور ام,
چراغ ام
مالک,
یوم الدین ام اکنون
***
ناصر طاهری بشرویه ...روشنا
پیامبر عشق و آگاهی*
Search rroshanaa on google.com
http://s1.picofile.com/file/7361572361/tamam333.jpg
http://s1.picofile.com/file/7361573652/ggggg.jpg
http://s5.picofile.com/file/8116631776/313_62.jpg
http://s5.picofile.com/file/8116631326/313_062.jpg
آگه از این من شوی,
باقی شوی
این "من سوم" ، من پیدایی است
عشق و آگاهی و حق پیمایی است
***
در بقای حال من،
جان است و تن
جان و تن
آرد بسی اطوار من
آن "من اول"،
غرایز پرور است
در پی
شیرینی خشک و تر است
چون غرایز گشنه شد،
ننگ آورد
بهر سیری،
دم به دم ، جنگ آورد
چون تو ارضایش کنی،
شادی کند
با همه نامردمان
بازی کند
آنکه با تو زنده گردد
این "من" است
خواب و خوراکش،
بقای این تن است
آن بقای تن
سرای جاری است
عاقبت
جایش فنای باقی است
چون " من اول"، از این وادی جهید
دم به دم جاری شد و
" تن ها " تنید
خورد و خوراکش
" تن اغیار" بود
عاقبت" تن" را ،به آن اغیار سود
این "من اول"
ز " تن ها" زنده بود
"تن" به " تن ها " داده
اینسان مرده بود
هان پسر
بینی که این من
" تن " خورد
هر که در" این من" بماند
سر خورد
هر که سیری را
در" این من"پرورد
چون گرسنه ماند،
او را " تن " خورد
هان
" من دوم"
چو در" من" بر دمید
ذهن و عقلت گشته
بر بامت پرید
آن" من اول" ،
"من دون و دنی" ست
وین" من دوم" ،
"من ما و منی "ست
این" من دوم
"نگه بر خویش کرد
خوب و بدها را بدید،
دل ریش کرد
اسب روحت را ،
چو زین کرد و نشست
بام عالم را پرید و ،
جمله گشت
"باید و ناید"،
در این" من" چون رسید
در روان ات ،
خلق و خوی" من"، دمید
این من صد خلق و خو،
شیطان ماست
وارث ترس و گنه ،
انسان ماست
هان ، "من سیم "،
فرامن گشته است
پادشاه" من" ،
در این "تن" ،
گشته است
هم صفایت می دهد ،
هم نور و سو
گر تو عاشق گشته ای ،
دانی تو او
آن" من اول" ،
"من جسم و تن" است
وان" من دوم" ،
به "عقلت" گلشن است
این "من سیم " ،
که عشق است و دل است
همدم روح است و دم را،
محمل است
این "من سوم "،
من پیدایی است
عشق و آگاهی و
حق پیمایی است
هر منی دیگر که
خصم من شود
نزد این من
بی سر و بی تن شود
یک دم ار
با این" من ات "،خلوت کنی
کی توانی!
دم به دم "خر""من"کنی
آگه از این" من" شوی،
باقی شوی
عقل و تن شویی
تو آگاهی شوی
آب آگاهی خوری ،
" قو""قو" کنی
طائر قلب ات شوی
" هو"" هو" کنی
***
ناصر طاهری بشرویه....روشنا
سروش عشق و آگاهی
search rroshanaa on google.com
http://s1.picofile.com/file/7968052040/313_50.jpg
http://s1.picofile.com/file/7968052682/313_050.jpg
http://s5.picofile.com/file/8122952368/313_0050.jpg
***
ناصر طاهری بشرویه....روشنا
سروش عشق و آگاهی
search rroshanaa on google.com
http://s1.picofile.com/file/7968052040/313_50.jpg
http://s1.picofile.com/file/7968052682/313_050.jpg