بارش باران عشقت بر دلم دریا گرفت 313-31

بارش باران عشقت

در دلم ، دریا گرفت


****

عشق ،

آهی ،بر دلم زد*

در دلم ،

ماْوا گرفت*

مرغ دل،

شیدا شدو*

عقل از سرم،

سودا گرفت*

نفخه های  دلکشت*

با سوز دل،

دم ساز شد*

یک نفس ،

روی ات  چو دیدم*

در دلم مینا گرفت*

آسمان قلب تو*

در قلب من ،

گسترده شد*

بارش باران عشقت*

در دلم،

دریا گرفت*

قطره های پاک مهرت*

در دلم،

پروانه شد*

گردش مهرت ،

که داند*

از تنم،

غمها گرفت*

در تنفسهای عشقت*

جان من،

جانانه شد*

عیسی ام،

قدیس گشت و*

دم به دم،

احیا گرفت*

من کنون،

یحیای عشق ام*

واژه ام ، آگاهی ام*

روشنا در سینه دارم*

سینه ام،

غوغا گرفت*

همنفس با

عشق گشتم*

عشق،

من را  شد نفس*

آن نفس،

از قاب قوسین دلم*

پروا گرفت*

طائری شد آن دم و*

شمع دل من،

روشنا*

روشنا،

پر نور گشت و*

شاخه طوبا

گرفت*

ای،

سمن بویان عاشق*

چون تو را گویم*

که من،*

سجده،

بر مهرت نمودم*

هستی ام،*

معنا گرفت*

ناصر طاهری بشرویه...روشنا*

پیامبر عشق و آگاهی*

Rroshanaa2.persianblog.ir*

Search rroshanaa on google.com

http://s3.picofile.com/file/7365175806/images4.jpeg

http://s3.picofile.com/file/7365176555/images2.jpeg

http://s3.picofile.com/file/7365177525/images77.jpeg

http://s2.picofile.com/file/7945411505/313_31.jpg

 


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد