حقیقت علیشاه . ناصر طاهری بشرویه روشنا
حقیقت علیشاه روشناحقیقت علیشاه . ناصر طاهری بشرویه روشنا
حقیقت علیشاه روشنامن آنروز بودم که گوشی نبود . نه خنده نه گریه که هوشی نبود 313-16
نه انس و نه جن و
عجایب نبود
****
من آن روز بودم
که روزی نبود
فضا را نه ناری،
نه نوری نبود
همه آسمان و زمین ،
آب بود
همه خاکیان را،
یکی خواب بود
من آن روز بودم ،
که پرواز بود
همه آفرینش،
یکی راز بود
من آن روز بودم ،
که سرما نبود
به جز حالتی،
هیچ گرما نبود
من آن روز بودم،
که موجی نبود
نه بالا ،نه پستی،
اوجی نبود
من آن روز بودم،
دهانی نبود
نه اسمی نه فعلی،
کلامی نبود
من آن روز بودم ،
که گوشی نبود
نه خنده نه گریه ،
که هوشی نبود
من آن روز بودم ،
مصاعب نبود
نه انس و نه جن و
عجایب نبود
من آن روز بودم،
عبوری نبود
نه لیلی نه مجنون ،
غروری نبود
من آن روز بودم ،
مرا یار بود
ندیدم کسی ،
کو ز اغیار بود
من آن روز بودم ،
که الله بود
نبودی به جز او،
که لله بود
من آن روز بودم،
که اسرار بود
به جز نای و نی،
صوت
بسیار بود
بزد موج،و
در موج، نایی نمود
ز نایش چو بگذشت،
نی را بسود
چو نی سوده شد،
این نیستان نمود
نفیرش،
جهان را گلستان نمود
ناصر طاهری بشرویه...روشنا
پیامبر عشق و آگاهی
search rroshanaa on google.com
http://s4.picofile.com/file/7931369137/313_16.jpg
که انس و جن یکی نای و یکی نی شد 313-15
که انس و جن ،
یکی نای و یکی نی شد
***
ز جام می،
پریدم من*
می و میخانه،
دیدم من*
چه سان گویم
در آن ساقی*
تنیدم من،
چکیدم من*
گلی دیدم،
که در جامی*
شکوفا شد،
چه بویا شد*
ز عطر گل،
شنیدم من*
سلام اولین اش من*
شبی دیدم
که انس و جن*
یکی نای و
یکی نی شد*
شنیدم :
" اقرا بسم رب"*
کلام اولین اش من*
صراط مستقیم دیدم
صراط الذین اش من*
که انعمت علیهم بود
پیام ملک و دین اش من*
به آب و باد و
در خاک اش*
نظر کردم،
ندیدم من*
بجز آن قطره باران*
که از ابر اش،
چکیدم من*
پریدم من،
چکیدم من،*
بجز ساقی،
ندیدم من*
بجز راهی بسوی او*
رهی باقی،
ندیدم من*
***
ناصر طاهری بشرویه...روشنا
پیامبر عشق و آگاهی
Search rroshanaa on google.com*
http://s1.picofile.com/file/7929984080/313_15.jpg
کس چه میداند که پیغامی و قرآنی نبود 313-14
قطره ای از عشق نوشیدم
دلم دریا نمود
***
کس چه می داند
که در دل،
آتشی برپا نبود
قطره ای،
از عشق نوشیدم
دلم گرما نمود
کس چه می داند که
یارم عارف از
می ها نبود
ساقی میخانه را دیدو
بر خم ها غنود
کس چه می داندکه
شیرینی و
فرهادی نبود
باده ای
چرخی زد و
شیرین و
فر هادی نمود
کس چه می داند که
لیلی عاشق و
شیدا نبود
خلوتی
در قلبش افتادو
رخش لیلا نمود
کس چه میداند که
مجنونی
در این صحرا نبود
لیلی مستانه ای،
مجنون ره صحرا نمود
کس چه میداند که
در دشت و دمن
گلها نبود
آتش مهری
چو پیدا شد
همه گلها نمود
کس چه میداند که
یارم نامی و
رسوا نبود
جام می
در دستش افتادو
دلش،
سودا نمود
کس چه می داند که
توراتی و مو سایی نبود
عشق لوحی گشت و
موسا را،
کلیمایی نمود
کس چه میداند که
انجیلی و
عیسایی نبود
عشق عیسا گشت و،
مریم را، اهورایی نمود
کس چه میداند که
پیغامی و قرآنی نبود
بر قلم افتاد عشق،
احمد،
هم آوایی نمود
کس چه میداند که
نامی از من و یحیا نبود
عشق،
آگاهم نمودو
حال من احیا نمود
کس چه می داند
که یحیا، جز من و
عیسا نبود
من به عشق
احیا شد م
آن عشق ،عیسایم نمود
کس چه می داند
که منجی جز تو و
جز ما نبود
روشنا آمد
بگوید
عشق غوغا
می نمود
ناصر طاهری بشرویه...روشنا
پیامبر عشق و آگاهی
search rroshanaa on google.com
http://s2.picofile.com/file/7929913973/313_14.jpg
روح قدسی دلرباست 313-13
http://s3.picofile.com/file/7924074408/rroshanaa313_13.mp4.html
روح قدسی دلرباست
***
آدمی عشق و*
خدای عشق،
در نای اش رهاست*
قلب او ،
مشروح گردد*
عشق را بیند خداست*
نور عشق،
آرام جان و*
وصف و حال او،
صفاست*
عقل را از غم رهاند،
روح قدسی دلربا ست*
دلبربا، دل را
عصا شد
موسیم ،
از انبیا شد*
روشنا ,
دل طور سینا،
کلمه شد،
لوح خدا شد*
آن دمم داوود*
با کوه و پرنده ،
هم صدا شد*
آن عصا یم ،
نزد موسا*
بر زمین ،
چون اژدها شد*
باد ها،
بال سلیمان*
بحر ،
موسا را ، هوا شد*
حی بدم ، یحیا شدم من *
وحی ،
سر این بقا شد*
حال من ،
شد احسن الحال*
نفس من ،
شد روح نقال*
حال من،
قرآن و دین شد*
عقل من ،
روح الامین شد*
قلب من ،
شد مریم عشق*
حامل عیسای دین شد*
حب ،
چو بر دل منزلی شد*
مردحق گو،
منجلی شد*
"حب" چو" حا" ،
"مرئی" چو "میم" شد ،
عشق،
رمز "حا و میم "شد*
عشق گشتم ،
دل جنین شد*
عقل ، قدوس و
امین شد*
عین و سین و قاف،
زین شد*
روشنا،
حق الیقین شد*
****
ناصر طاهری بشرویه...روشنا*
پیامبر عشق و آگاهی*
search rroshanaa on google*
http://s3.picofile.com/file/7411819137/41222.jpg
http://s3.picofile.com/file/7924074408/rroshanaa313_13.mp4.html
http://s4.picofile.com/file/7928264729/313_13.jpg
پرده های شرم گیرید ، عشق را عریان کنید 313-12
پرده های شرم گیرید,
عشق را عریان کنید
***
عاشقان ،
ای عاشقان
دل را عروس جان کنید
کلبه دل را،
گشوده
محفل جانان کنید
ذره ،
از مهرش بگیرید
کلبه،
نورافشان کنید
یک نفس
از شوق رویش
کلبه بی احزان کنید
باده ای از چشم مستش
چشم را
میهمان کنید
قطره های گرم مهر اش
چشمه ها
جوشان کنید
زان نسیم مهربانی
عطر و،
گلباران کنید
بلبل کاشانه را شاد و
غمش، درمان کنید
بارش باران عشق و
آگهی در جان کنید
مرغ دل،
دردی کش اشک و
لب خندان کنید
جام می،
برلب گذارید
رقص بر دستان کنید
جامهای عشق،
گیرید
روی بر
مستان،کنید
جملگی ،
در عشق آیید
عشق را
فرمان کنید
جامه های عشق،
پوشید
عشق را،
مهمان کنید
در تنفسهای عشق اش
عقل را حیران کنید
پرده های شرم گیرید
عشق را عریان کنید
بوسه های عشق بر لب
عاشقان عرفان کنید
عاشقان نور خدایید
روشنا ،
اعلان کنید
***
ناصر طاهری بشرویه...روشنا
پیامبر عشق و آگاهی
search rroshanaa on google
http://s1.picofile.com/file/7927122468/313_12.jpg